ΒΟΤΑΝΟ ΜΕ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ
Η Δάφνη, λατινική ονομασία Laurus nobilis L.(Δάφνη η ευγενής) είναι αρωματικό φυτό της οικογένειας των Δαφνοειδών, ενδημικό στην Ασία, τις Μεσογειακές χώρες και τη Νότια Ευρώπη. Στην Ελλάδα, εκτός από αυτοφυής, καλλιεργείται και η δάφνη του Απόλλωνα, γνωστή με τα λαϊκά ονόματα βαγιά, δάφνη, δαφνολιά κλπ.
Ιδιότητες
Στο φυτό αποδίδονται φαρμακευτικές ιδιότητες ήδη από τα προϊστορικά χρόνια. Ο Ιπποκράτης τη χορηγούσε ως αναλγητικό μετά τον τοκετό, καθώς και για την αντιμετώπιση διάφορων γυναικολογικών προβλημάτων. Οι Αρχαίοι Έλληνες με τους κλώνους της δάφνης της απολλωνείου, στεφάνωναν τους νικητές, συνήθεια που διατηρείται μέχρι και τις μέρες μας.
Η θεραπευτική δράση της δάφνης είναι πολλαπλή. Επιδεικνύει ευεργετικές ιδιότητες για ορισμένες διαταραχές του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος, καταπραϋντικές για αρθραλγίες και κνησμούς, κατευναστικές για το στομάχι, αλλά και διουρητικές, εφιδρωτικές, σπασμολυτικές και εμμηναγωγικές.
Το αφέψημα ή το έγχυμα των φύλλων της είναι άριστο διουρητικό, ενώ παράλληλα καταπολεμά τον μετεωρισμό, τη δυσπεψία, τους κολικούς των εντέρων, τη διάρροια και τα εντερικά παράσιτα, αλλά και την υψηλή χοληστερίνη που προκαλείται από το άγχος. Επιπλέον, οι ατμοί του αφεψήματος θεωρούνται τονωτικοί της αναπνοής και αντικαταρροϊκοί. Το αφέψημα των φύλλων και των καρπών λειτουργεί επίσης, ως επουλωτικό και απολυμαντικό μέσο για την περιποίηση των πληγών, αλλά και ως τονωτικό μέσο για την καταπολέμηση της αϋπνίας, της έντασης και της ανορεξίας.
Ανακουφίζει το μυϊκό σύστημα
Ως έλαιο και αλοιφή χρησιμοποιείται για την ανακούφιση από πόνους ρευματισμών και αρθρίτιδας, ενώ βοηθά και σε περιπτώσεις τραυματισμών, διαστρεμμάτων και θλάσεων.
Για υγιή δόντια και δυνατά μαλλιά
Με το αφέψημα, κάνουμε επίσης, πλύσεις για την αντιμετώπιση των στοματικών μολύνσεων, αλλά και εξωτερικά, στο τριχωτό της κεφαλής για την μείωση της τριχόπτωσης και των λευκών τριχών, καθώς και την εξάλειψη της πιτυρίδας.
Νοστιμίζει τα φαγητά
Τέλος, τα ξηρά φύλλα της δάφνης χρησιμεύουν στην μαγειρική ως καρύκευμα (στιφάδο, φακές, σάλτσες), αλλά και φρέσκα στο ντουλάπι, ως μέσο προφύλαξης των τροφίμων από τα έντομα.
ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ
ΑΦΕΨΗΜΑ: Τοποθετούμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού (ρίζες, φλούδες , κοτσάνια, σπόροι) σε νερό και το αφήνουμε να βράσει σε σιγανή φωτιά. Έπειτα, στραγγίζουμε ανάλογα με το φυτό. Εκχύλισμα: Γίνεται όταν βράσουμε το υγρό που περιέχει τα φυτά τόσο πολύ ώστε να εξατμιστεί ένα μέρος του.
ΨΥΧΡΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Ρίχνουμε το φυτό μέσα σε κρύο νερό για αρκετό χρόνο, ώστε να διαλυθούν τα συστατικά του. Στραγγίζουμε το ζουμί και το χρησιμοποιούμε.
ΘΕΡΜΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Είναι ακριβώς το ίδιο με το ψυχρό με τη μοναδική διαφορά πως γίνεται σε χλιαρό νερό. Βάμμα: Παίρνουμε το φυτό και το ρίχνουμε σε οινόπνευμα, όπου παραμένει αρκετό χρόνο. Το υγρό που προκύπτει ονομάζεται βάμμα (αποκλειστικά για εξωτερική χρήση).
ΕΓΧΥΜΑ: Πρόκειται για την καταλληλότερη μέθοδο για να αντλήσουμε τις φαρμακευτικές ιδιότητες των ευαίσθητων μερών των φυτών, των λουλουδιών και των φύλλων τους. Γίνεται ρίχνοντας βραστό νερό, αφού το κατεβάσουμε από τη φωτιά. Σουρώνουμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού για 10-20 λεπτά και το χρησιμοποιούμε.
ΣΙΡΟΠΙ: Τα σιρόπια συνδυάζουν την κατευναστική επίδραση του μελιού με τις φαρμακευτικές ιδιότητες των εγχυμάτων ή αφεψημάτων, καταλήγοντας σε επιπρόσθετα οφέλη ιδίως για την αντιμετώπιση του πονόλαιμου και του κρυολογήματος. Ανακατέψτε 500ml εγχύματος ή αφεψήματος με 500γρ μέλι. Αφού κρυώσει βάλτε σε σκούρο μπουκάλι και κλείστε το με φελλό ( επειδή γίνονται ζυμώσεις στα σιρόπια και στα μπουκάλια με βιδωτό πώμα μπορεί να εκραγούν. Ο φελλός είναι σημαντικός)
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.