ΝΟΣΤΙΜΙΖΕΙ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ
Οι αρχαίοι Έλληνες τον χρησιμοποιούσαν ως αρωματικό βότανο αλλά και ως φάρμακο σε διάφορες παθήσεις, ενώ οι Ρωμαίοι μονομάχοι των συμπεριλάμβαναν πάντα στους χυμούς τους ως δυναμωτικό.
Θρεπτικά ο μαϊντανός είναι πλούσιος σε βιταμίνες Α και Β. Περιέχει επίσης περισσότερο σίδηρο από οποιοδήποτε άλλο πράσινο λαχανικό. Η αυξημένη περιεκτικότητα σου σε βιταμίνη C ενισχύει επιπλέον την απορρόφηση σιδήρου από άλλες πηγές. Άτομα με αναιμία θα μπορούσαν να βελτιώσουν τα επίπεδα σιδήρου στο αίμα με την προσθήκη άφθονου μαϊντανού σε φαγητά και σαλάτες.
Ο μαϊντανός παρουσιάζει διουρητική δράση χάρη στο κάλιο που περιέχει με όφελος στα νεφρά και την ουροδόχο κύστη ενώ μπορεί να συμβάλει στην ανακούφιση των πρησμένων άκρων λόγω κατακράτησης υγρών και στην καταπολέμηση της υπέρτασης.
Ο μαϊντανός βοηθάει στην πέψη χάρη στο αιθέριο έλαιο myristicin το οποίο περιέχει. Ένα άλλο έλαιο που ονομάζεται apiole ευθύνεται για την αυξημένη κινητικότητα της μήτρας και προσδίδει στο μαϊντανό εμμηναγωγό δράση.
ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ
ΑΦΕΨΗΜΑ: Τοποθετούμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού (ρίζες, φλούδες , κοτσάνια, σπόροι) σε νερό και το αφήνουμε να βράσει σε σιγανή φωτιά. Έπειτα, στραγγίζουμε ανάλογα με το φυτό. Εκχύλισμα: Γίνεται όταν βράσουμε το υγρό που περιέχει τα φυτά τόσο πολύ ώστε να εξατμιστεί ένα μέρος του.
ΨΥΧΡΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Ρίχνουμε το φυτό μέσα σε κρύο νερό για αρκετό χρόνο, ώστε να διαλυθούν τα συστατικά του. Στραγγίζουμε το ζουμί και το χρησιμοποιούμε.
ΘΕΡΜΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Είναι ακριβώς το ίδιο με το ψυχρό με τη μοναδική διαφορά πως γίνεται σε χλιαρό νερό. Βάμμα: Παίρνουμε το φυτό και το ρίχνουμε σε οινόπνευμα, όπου παραμένει αρκετό χρόνο. Το υγρό που προκύπτει ονομάζεται βάμμα (αποκλειστικά για εξωτερική χρήση).
ΕΓΧΥΜΑ: Πρόκειται για την καταλληλότερη μέθοδο για να αντλήσουμε τις φαρμακευτικές ιδιότητες των ευαίσθητων μερών των φυτών, των λουλουδιών και των φύλλων τους. Γίνεται ρίχνοντας βραστό νερό, αφού το κατεβάσουμε από τη φωτιά. Σουρώνουμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού για 10-20 λεπτά και το χρησιμοποιούμε.
ΣΙΡΟΠΙ: Τα σιρόπια συνδυάζουν την κατευναστική επίδραση του μελιού με τις φαρμακευτικές ιδιότητες των εγχυμάτων ή αφεψημάτων, καταλήγοντας σε επιπρόσθετα οφέλη ιδίως για την αντιμετώπιση του πονόλαιμου και του κρυολογήματος. Ανακατέψτε 500ml εγχύματος ή αφεψήματος με 500γρ μέλι. Αφού κρυώσει βάλτε σε σκούρο μπουκάλι και κλείστε το με φελλό ( επειδή γίνονται ζυμώσεις στα σιρόπια και στα μπουκάλια με βιδωτό πώμα μπορεί να εκραγούν. Ο φελλός είναι σημαντικός)
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.