ΑΡΩΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΟΣ
Το Κρητικό βότανο
Το αυθεντικό Δίκταμο (Origanum dictamnus) ή έρωντας, αδίχταμος, ατίταμος, δίκταμνο, δίταμo, λιβανόχορτο, μαλλιαρόχορτο, σταθόρι, σταμνόχορτο, στοματόχορτο,σταματόχορτο,στομαχόχορτο κ.α είναι ένα φυτό που ευδοκιμεί μόνο στη Κρήτη και το συναντούμε σε ορεινές και λοφώδεις ασβεστολιθικές εκτάσεις, σε φαράγγια, σε γκρεμούς και βράχους των ορεινών περιοχών. Σήμερα τρία διαφορετικά είδη φυτών μοιράζονται την ονομασία, με τα δύο από αυτά (Dictamnus albus και Origanum dictamnus) να θεωρούνται φαρμακευτικά.
Γνωστό από τη Μινωική περίοδο, το Δίκταμο προτάθηκε από τον Ιπποκράτη για την αντιμετώπιση διαταραχών του γαστρεντερικού συστήματος. Στον Μεσαίωνα οι Τραππιστές και οι Βενεδικτίνοι μοναχοί χρησιμοποιούσαν το δίκταμο για την παρασκευή λικέρ που έφερε το όνομά τους, όπως η τραππιστίνη και η βενεδικτίνη.
Ιδιότητες
Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία η κύρια χρήση του είναι για να καταπραΰνει τους πόνους του στομάχου και της κοιλιάς. Το Δίκταμο περιέχει μεγάλο πλήθος και ποικιλία χημικών συστατικών, στα οποία αποδίδονται οι διάφορες αρωματικές και θεραπευτικές ιδιότητες του φυτού. Το φυτό περιέχει αιθέριο έλαιο με κύρια συστατικά τη θυμόλη, καρβακρόλη και καμφορά, ουσίες που προσδίδουν στο φυτό τις θεραπευτικές του ιδιότητες, καθώς επίσης και πουλεγόνη, ουσία που του δίνει τις αρωματικές του ιδιότητες .Χρήσιμα μέρη του φυτού, για φαρμακευτικούς σκοπούς, είναι τα αέρια μέρη και μετά την χρήση του πρέπει να φυλάσσεται σε σφραγισμένο γυάλινο δοχείο.
Το Δίκταμο δρα ως αποτελεσματικό αντιοξειδωτικό ενώ έχει διαπιστωθεί ότι έχει αντιμικροβιακή δράση. Εμφανίζει επουλωτικές και στυπτικές ιδιότητες και για το λόγο αυτό θεωρείται φάρμακο για το στομάχι (στομαχόχορτο) και τα αποστήματα. Συστήνεται σε διαταραχές του στομάχου, κολικούς και φλεγμονές του γαστρεντερικού συστήματος.
Συστήνεται επίσης σε νευρικές διαταραχές, πονοκεφάλους και άλλα νοσήματα του νευρικού συστήματος, εξαιτίας των καταπραϋντικών ιδιοτήτων που εμφανίζει. Για τις αντισηπτικές του ιδιότητες χρησιμοποιείται σε γρίπη και κρυολογήματα ενώ χρησιμοποιείται επίσης ως αιμοστατικό (σταματόχορτο)και ενάντια στην κακοσμία του στόματος (στοματόχορτο).
Να μην καταναλώνεται καθημερινά και για πολλές ημέρες, μπορεί να γίνει τοξικό. Να αποφεύγεται σε εγκυμοσύνη.
ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ
ΑΦΕΨΗΜΑ: Τοποθετούμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού (ρίζες, φλούδες , κοτσάνια, σπόροι) σε νερό και το αφήνουμε να βράσει σε σιγανή φωτιά. Έπειτα, στραγγίζουμε ανάλογα με το φυτό. Εκχύλισμα: Γίνεται όταν βράσουμε το υγρό που περιέχει τα φυτά τόσο πολύ ώστε να εξατμιστεί ένα μέρος του.
ΨΥΧΡΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Ρίχνουμε το φυτό μέσα σε κρύο νερό για αρκετό χρόνο, ώστε να διαλυθούν τα συστατικά του. Στραγγίζουμε το ζουμί και το χρησιμοποιούμε.
ΘΕΡΜΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Είναι ακριβώς το ίδιο με το ψυχρό με τη μοναδική διαφορά πως γίνεται σε χλιαρό νερό. Βάμμα: Παίρνουμε το φυτό και το ρίχνουμε σε οινόπνευμα, όπου παραμένει αρκετό χρόνο. Το υγρό που προκύπτει ονομάζεται βάμμα (αποκλειστικά για εξωτερική χρήση).
ΕΓΧΥΜΑ: Πρόκειται για την καταλληλότερη μέθοδο για να αντλήσουμε τις φαρμακευτικές ιδιότητες των ευαίσθητων μερών των φυτών, των λουλουδιών και των φύλλων τους. Γίνεται ρίχνοντας βραστό νερό, αφού το κατεβάσουμε από τη φωτιά. Σουρώνουμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού για 10-20 λεπτά και το χρησιμοποιούμε.
ΣΙΡΟΠΙ: Τα σιρόπια συνδυάζουν την κατευναστική επίδραση του μελιού με τις φαρμακευτικές ιδιότητες των εγχυμάτων ή αφεψημάτων, καταλήγοντας σε επιπρόσθετα οφέλη ιδίως για την αντιμετώπιση του πονόλαιμου και του κρυολογήματος. Ανακατέψτε 500ml εγχύματος ή αφεψήματος με 500γρ μέλι. Αφού κρυώσει βάλτε σε σκούρο μπουκάλι και κλείστε το με φελλό ( επειδή γίνονται ζυμώσεις στα σιρόπια και στα μπουκάλια με βιδωτό πώμα μπορεί να εκραγούν. Ο φελλός είναι σημαντικός)
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.