ΒΟΤΑΝΟ ΜΕ ΑΝΤΙΠΥΡΕΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ
Ιστορικά στοιχεία
Κατά τη Μυθολογία, ο Κένταυρος Χείρωνας, ο μεγάλος γνώστης των φαρμακευτικών φυτών και δάσκαλος του Ασκληπιού, του Αχιλλέα, του Ιάσωνα και του Ηρακλή, χρησιμοποιούσε το κενταύριο για την επούλωση των πληγών. Φυτό γνωστό από την αρχαιότητα, το κενταύριο ήταν το αγαπημένο αντίδοτο των Δρυίδων, που το χρησιμοποιούσαν σε τσιμπήματα φιδιών και σκορπιών. Θεωρούσαν επίσης, ότι είχε αντιπυρετική δράση.
Ήταν δημοφιλές βότανο στη λαϊκή ιατρική. Χρησιμοποιήθηκε για την ελονοσία ως υποκατάστατο του κινίνου. Για εκατοντάδες χρόνια είχε μεγάλη υπόληψη στην Ευρώπη όπου χρησιμοποιήθηκε ως πανάκεια για όλα εκτός της διάρροιας. Είναι εγγενές φυτό της Ευρώπης, της Ασίας, της Β. Αφρικής και της Β. Αμερικής. Είναι ένα μικρό διετές φυτό με ύψος 20-30 εκατοστά. Φύεται σε υγρά λιβάδια, αμμώδεις αγρούς και δάση. Αναπτύσσεται από μια μικρή βασική ροζέτα με φυλλώδη περικόχλιο. Τα τριγωνικά φύλλα τοποθετούνται αντίθετα επί του στελέχους και οι όρθιες ταξιανθίες αναδύονται από το στέλεχος για να αναπτυχθούν παράλληλα με αυτό ενώ μερικές φορές μπλέκονται με το φύλλωμα.
Χρησιμοποιούνται όλα τα μέρη του φυτού εκτός από το ρίζωμα, τα ανθίζοντα και εναέρια μέρη του φυτού, τα φύλλα , τα στελέχη και τα άνθη.
Επειδή προκαλεί έκκριση γαστρικών οξέων θα μπορούσε θεωρητικά να επιδεινώσει καταστάσεις πεπτικών ελκών, καούρας και φλεγμονώδεις καταστάσεις γενικώς των εντέρων. Σε άλλες περιπτώσεις είναι ασφαλές. Η αφάλεια του κενταύριου στην εγκυμοσύνη και τον θηλασμό είναι άγνωστη.
ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ
ΑΦΕΨΗΜΑ: Τοποθετούμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού (ρίζες, φλούδες , κοτσάνια, σπόροι) σε νερό και το αφήνουμε να βράσει σε σιγανή φωτιά. Έπειτα, στραγγίζουμε ανάλογα με το φυτό. Εκχύλισμα: Γίνεται όταν βράσουμε το υγρό που περιέχει τα φυτά τόσο πολύ ώστε να εξατμιστεί ένα μέρος του.
ΨΥΧΡΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Ρίχνουμε το φυτό μέσα σε κρύο νερό για αρκετό χρόνο, ώστε να διαλυθούν τα συστατικά του. Στραγγίζουμε το ζουμί και το χρησιμοποιούμε.
ΘΕΡΜΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Είναι ακριβώς το ίδιο με το ψυχρό με τη μοναδική διαφορά πως γίνεται σε χλιαρό νερό. Βάμμα: Παίρνουμε το φυτό και το ρίχνουμε σε οινόπνευμα, όπου παραμένει αρκετό χρόνο. Το υγρό που προκύπτει ονομάζεται βάμμα (αποκλειστικά για εξωτερική χρήση).
ΕΓΧΥΜΑ: Πρόκειται για την καταλληλότερη μέθοδο για να αντλήσουμε τις φαρμακευτικές ιδιότητες των ευαίσθητων μερών των φυτών, των λουλουδιών και των φύλλων τους. Γίνεται ρίχνοντας βραστό νερό, αφού το κατεβάσουμε από τη φωτιά. Σουρώνουμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού για 10-20 λεπτά και το χρησιμοποιούμε.
ΣΙΡΟΠΙ: Τα σιρόπια συνδυάζουν την κατευναστική επίδραση του μελιού με τις φαρμακευτικές ιδιότητες των εγχυμάτων ή αφεψημάτων, καταλήγοντας σε επιπρόσθετα οφέλη ιδίως για την αντιμετώπιση του πονόλαιμου και του κρυολογήματος. Ανακατέψτε 500ml εγχύματος ή αφεψήματος με 500γρ μέλι. Αφού κρυώσει βάλτε σε σκούρο μπουκάλι και κλείστε το με φελλό ( επειδή γίνονται ζυμώσεις στα σιρόπια και στα μπουκάλια με βιδωτό πώμα μπορεί να εκραγούν. Ο φελλός είναι σημαντικός)
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.