ΕΝΑ ΦΥΤΟ ΜΕ ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ ΡΙΖΕΣ
Η Γλυκόριζα (Glycyrhiza glabra - liquorice) είναι ένα πολυετές φυτό της ελληνικής χλωρίδας. Η ονομασία οφείλεται στη γλυκιά γεύση των ριζών. Φτάνει σε ύψος το 1 μέτρο, είναι λείο και ισχυρό, με βάση αποξυλωμένη. Οι ρίζες του φυτού έχουν πολύτιμες φαρμακευτικές ιδιότητες, ήδη γνωστές από την αρχαιότητα. Ο Θεόφραστος και ο Διοσκουρίδης τις συνιστούν για τη θεραπεία των αναπνευστικών παθήσεων.
Ιδιότητες
Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία, η γλυκόριζα συνιστά πολύτιμο φάρμακο. Η γλυκοριζίνη που περιέχει απελευθερώνει το γλυκορητινικό οξύ που έχει παρόμοια χημική δομή με αυτή των επινεφριδίων. Αυτό εξηγεί γιατί η γλυκόριζα επιδεικνύει ισχυρή αντιφλεγμονώδη δράση, παρόμοια με της κορτιζόνης.
Σύμμαχος στον πονόλαιμο και τον ενοχλητικό βήχα
Βοηθά στη θεραπεία του ερεθισμένου λαιμού, του βήχα και του άσθματος καθώς έχει αποχρεμπτική και μαλακτική δράση. Από το συμπυκνωμένο χυμό της ρίζας του φυτού παράγεται η γιάμπολη, η οποία είναι η ουσία που χρησιμοποιείται για την παρασκευή κάποιων από τις παστίλιες που κυκλοφορούν στο εμπόριο για την ανακούφιση του λαιμού.
Βοηθά στην υγεία του πεπτικού
Η Γλυκόριζα είναι αποτελεσματικό φάρμακο για το πεπτικό σύστημα. Λειτουργεί ως ήπιο καθαρτικό. Ελαττώνει τα όξινα επίπεδα του στομάχου, ανακουφίζοντας έτσι από την καούρα. Διαθέτει μια αξιοσημείωτη ικανότητα επούλωσης των στομαχικών ελκών, επειδή δημιουργεί ένα προστατευτικό στρώμα πάνω στα τοιχώματα του στομάχου. Η γλυκοριζίνη χρησιμοποιείται συχνά στην παρασκευή φαρμάκων για το έλκος. Επιπλέον, μειώνει τους σπασμούς του παχέος εντέρου.
Η Γλυκόριζα είναι απο τα πιο χρήσιμα θεραπευτικά βότανα, γιατί έχει την ικανότητα να εναρμονίζει και να δένει όλα τα άλλα βότανα σε μία συνταγή. Παράλληλα, καλύπτει την πικρή γεύση άλλων βοτάνων, καθώς είναι 50 φορές πιο γλυκιά από τη ζάχαρη.
*Καλό είναι να αποφεύγεται σε περιπτώσεις υπέρτασης, διαβήτη. Ενδεχομένως να προκαλεί μικρή μείωση των επιπέδων τεστοστερόνης παροδικά. Η μακροχρόνια εσωτερική χρήση της γλυκόριζας (περισσότερο από 2-3 εβδομάδες) μεγάλων ποσοστήτων )πάνω από 10 γρ την ημέρα) θα πρέπει να γίνεται κάτω από την επίβλεψη ειδικού. Συνιστάται η κατανάλωση άφθονων φρέσκων φρούτων και λαχανικών για την αύξηση του Καλίου, για βοηθήσει στην μείωση πιθανότητας παρενεργειών.
ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ
ΑΦΕΨΗΜΑ: Τοποθετούμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού (ρίζες, φλούδες , κοτσάνια, σπόροι) σε νερό και το αφήνουμε να βράσει σε σιγανή φωτιά. Έπειτα, στραγγίζουμε ανάλογα με το φυτό. Εκχύλισμα: Γίνεται όταν βράσουμε το υγρό που περιέχει τα φυτά τόσο πολύ ώστε να εξατμιστεί ένα μέρος του.
ΨΥΧΡΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Ρίχνουμε το φυτό μέσα σε κρύο νερό για αρκετό χρόνο, ώστε να διαλυθούν τα συστατικά του. Στραγγίζουμε το ζουμί και το χρησιμοποιούμε.
ΘΕΡΜΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Είναι ακριβώς το ίδιο με το ψυχρό με τη μοναδική διαφορά πως γίνεται σε χλιαρό νερό. Βάμμα: Παίρνουμε το φυτό και το ρίχνουμε σε οινόπνευμα, όπου παραμένει αρκετό χρόνο. Το υγρό που προκύπτει ονομάζεται βάμμα (αποκλειστικά για εξωτερική χρήση).
ΕΓΧΥΜΑ: Πρόκειται για την καταλληλότερη μέθοδο για να αντλήσουμε τις φαρμακευτικές ιδιότητες των ευαίσθητων μερών των φυτών, των λουλουδιών και των φύλλων τους. Γίνεται ρίχνοντας βραστό νερό, αφού το κατεβάσουμε από τη φωτιά. Σουρώνουμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού για 10-20 λεπτά και το χρησιμοποιούμε.
ΣΙΡΟΠΙ: Τα σιρόπια συνδυάζουν την κατευναστική επίδραση του μελιού με τις φαρμακευτικές ιδιότητες των εγχυμάτων ή αφεψημάτων, καταλήγοντας σε επιπρόσθετα οφέλη ιδίως για την αντιμετώπιση του πονόλαιμου και του κρυολογήματος. Ανακατέψτε 500ml εγχύματος ή αφεψήματος με 500γρ μέλι. Αφού κρυώσει βάλτε σε σκούρο μπουκάλι και κλείστε το με φελλό ( επειδή γίνονται ζυμώσεις στα σιρόπια και στα μπουκάλια με βιδωτό πώμα μπορεί να εκραγούν. Ο φελλός είναι σημαντικός)
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.