ΑΝΑΚΑΛΥΨΤΕ ΤΑ ΠΟΛΥΤΙΜΑ ΟΦΕΛΗ ΤΟΥ
Ιδιότητες
Οι φρέσκοι του βλαστοί τα φρέσκα φύλλα και οι ανθοκορφές βράζονται και τρώγονται όπως το σπανάκι ή προστίθενται σε σαλάτες και σούπες επίσης μπορεί να γίνει και φρέσκος χυμός. Στη λαϊκή ιατρική χρησιμοποιείται για τη θεραπεία των δερματοπαθειών και των προβλημάτων του λεμφικού συστήματος. Σα βότανο είναι ισχυρό διουρητικό και καθαρτικό για τη λέμφο, αποτελεσματικό σε πολλές περιπτώσεις διογκωμένων ή μεγενθυμένων λεμφαδένων.
Συχνά περιγράφονται ως δρόγες που καθαρίζουν το αίμα και χρησιμοποιούνται για δερματικά προβλήματα και για άλλες καταστάσεις που προκαλούνται όταν το σώμα δεν καταφέρνει να απαλλαγεί από τις τοξίνες.
Καθαρίζει το ουροποιητικό
Η κολλιτσίδα θεωρείται ότι μειώνει την κατακράτηση υγρών και χρησιμοποιείται για την απόπλυση άμμου και λίθων στο ουροποιητικό. Η διουρητική του δράση πιστεύεται ότι είναι σημαντική για τον καθαρισμό ολόκληρου του ουροποιητικού σωλήνα και ως εκ τούτου είναι αποτελεσματικό στην αντιμετώπιση ενοχλήσεων που προέρχονται από φλεγμονές στο ουροποιητικό.
Για προβλήματα του λεμφικού
Στη δεύτερη περίπτωση η κολλιτσίδα χρησιμοποιείται ως αντιοξειδωτικό και ως εξαγνιστικό του αίματος. Διεγείροντας το λεμφικό σύστημα, ανακουφίζει τους πρησμένους λεμφαδένες. Το λεμφικό σύστημα είναι υπεύθυνο για την απομάκρυνση των τοξινών από το σώμα. Έτσι θεωρείται πως αποτελεί ένα από τα καλύτερα βότανα για την αντιμετώπιση ασθενειών όπως είναι η ψωρίαση, τα εκζέματα, η ακμή και η αρθρίτιδα – ασθένειες που η θεραπεία τους απαιτεί την αποτοξίνωση του οργανισμού.
Γενικά έχει ιδιότητες : αποτοξινωτικές, αντιφλογιστικές αντιφλεγμονώδεις, αντικαρκινικές, αντιοξειδωτικές, καθαρτικές αντισηπτικές, στυπτικές, εφιδρωτικές, διουρητικές, αντιπυρετικές τονωτικές, επουλωτικές, αντισπασμωδικές, εξομαλυντικές και αντιρευματικές ιδιότητες.
ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ
ΑΦΕΨΗΜΑ: Τοποθετούμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού (ρίζες, φλούδες , κοτσάνια, σπόροι) σε νερό και το αφήνουμε να βράσει σε σιγανή φωτιά. Έπειτα, στραγγίζουμε ανάλογα με το φυτό. Εκχύλισμα: Γίνεται όταν βράσουμε το υγρό που περιέχει τα φυτά τόσο πολύ ώστε να εξατμιστεί ένα μέρος του.
ΨΥΧΡΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Ρίχνουμε το φυτό μέσα σε κρύο νερό για αρκετό χρόνο, ώστε να διαλυθούν τα συστατικά του. Στραγγίζουμε το ζουμί και το χρησιμοποιούμε.
ΘΕΡΜΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Είναι ακριβώς το ίδιο με το ψυχρό με τη μοναδική διαφορά πως γίνεται σε χλιαρό νερό. Βάμμα: Παίρνουμε το φυτό και το ρίχνουμε σε οινόπνευμα, όπου παραμένει αρκετό χρόνο. Το υγρό που προκύπτει ονομάζεται βάμμα (αποκλειστικά για εξωτερική χρήση).
ΕΓΧΥΜΑ: Πρόκειται για την καταλληλότερη μέθοδο για να αντλήσουμε τις φαρμακευτικές ιδιότητες των ευαίσθητων μερών των φυτών, των λουλουδιών και των φύλλων τους. Γίνεται ρίχνοντας βραστό νερό, αφού το κατεβάσουμε από τη φωτιά. Σουρώνουμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού για 10-20 λεπτά και το χρησιμοποιούμε.
ΣΙΡΟΠΙ: Τα σιρόπια συνδυάζουν την κατευναστική επίδραση του μελιού με τις φαρμακευτικές ιδιότητες των εγχυμάτων ή αφεψημάτων, καταλήγοντας σε επιπρόσθετα οφέλη ιδίως για την αντιμετώπιση του πονόλαιμου και του κρυολογήματος. Ανακατέψτε 500ml εγχύματος ή αφεψήματος με 500γρ μέλι. Αφού κρυώσει βάλτε σε σκούρο μπουκάλι και κλείστε το με φελλό ( επειδή γίνονται ζυμώσεις στα σιρόπια και στα μπουκάλια με βιδωτό πώμα μπορεί να εκραγούν. Ο φελλός είναι σημαντικός)
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.