Λυκίσκος

Name: Λυκίσκος
SKU: HERB040
Availability: InStock

3,25 € – 50,76 € με Φ.Π.Α.

Κατάλληλο:
Για την καταπολέμηση της αύπνίας και του άγχους.
Για προβλήματα του πεπτικού.

Δοσολογία: 1 κ.γ.
Θερμοκρασία νερού: 80°C
Χρόνος αναμονής: 5-6′

ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑΣ	Εκκαθάριση

Compare

Add to wishlist

Περιγραφή

ΝΟΣΤΙΜΙΖΕΙ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ

Ο Λυκίσκος (Humulus Lupulus- hops glands) είναι ένα αναρριχητικό φυτό ιδιαίτερα διαδεδομένο στις εύκρατες περιοχές του Βόρειου ημισφαιρίου. Χρησιμοποιείται εκτενώς ως συστατικό στη παραγωγή μπύρας. Χρήσιμο τμήμα του φυτού είναι τα θηλυκά άνθη του.

Ιστορικά στοιχεία

Ο Πλίνιος τον 1ο αιώνα π.Χ το ανέφερε ως το φυτό που ανάμεσα στα Επιλόβια μεγαλώνει και μετά τα σκοτώνει όπως ο λύκος ανάμεσα στα πρόβατα. Έτσι πήρε το όνομα του στα λατινικά που σημαίνει μικρός λύκος, εξού και λυκίσκος στα Ελληνικά. Η χρησιμοποίηση του λυκίσκου στη μπύρα είναι γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων, μετά προφανώς ξεχάστηκε για αρκετό καιρό και τον Μεσαίωνα χρησιμοποιήθηκε πάλι. Στη σύγχρονη ζυθοποίηση ο λυκίσκος πρώτο-χρησιμοποιήθηκε, από το 1200 και μετά.

Ιδιότητες

Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία ο Λυκίσκος χρησιμοποιείται από τους ειδικούς κυρίως για την αντιμετώπιση διαταραχών του νευρικού και του πεπτικού συστήματος (συμπεριλαμβανομένης και της ανορεξίας). Έρευνες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια τείνουν στο συμπέρασμα πως η κατανάλωση Λυκίσκου επιδρά στο κεντρικό νευρικό σύστημα - δεν είναι ένα απλό μυοχαλαρωτικό (έχει και αυτή την ιδιότητα) όπως είχαν αρχικά υποστηρίξει κάποιοι ερευνητές. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο Λυκίσκος να θεωρείται αποτελεσματικός στην καταπολέμηση του άγχους, της υπερέντασης, της νευρικότητας, της κατάθλιψης και της αϋπνίας. Ουσιαστικά ο Λυκίσκος θεωρείται πως έχει έντονα ηρεμιστικές και υπνωτικές ιδιότητες. Αν και η παρουσία βαλεριανικού οξέως στα άνθη θεωρήθηκε αρχικά υπαίτια για τις παραπάνω ιδιότητες, η ανακάλυψη πρόσφατα της σύνθετης ουσίας 2-methyl-3-buten-2-ol έχει αλλάξει τα δεδομένα. Η συγκεκριμένη ουσία μοιάζει πολύ με το γνωστό υπνωτικό methylpentynol και σε κλινικές έρευνες δείχνει να έχει τα ίδια ακριβώς αποτελέσματα.

Βοηθά στην υγεία του πεπτικού

Όσο αφορά την επίδραση του Λυκίσκου στην αντιμετώπιση στομαχικών διαταραχών, αυτή οφείλεται κατά κύριο λόγο στη σπασμολυτική του δράση. Σε πειράματα που έγιναν σε ζώα (guinea pig duodenum και rat uterus) η σπασμολυτική δράση του Λυκίσκου φαίνεται να ανταγωνίζεται εκείνη της Ατροπίνης. Πρόκειται για μυοχαλαρωτική δράση - γεγονός που εξηγεί την αποτελεσματικότητα του σε σπασμούς των εντέρων (σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, νεύρωση του στομάχου, ασθένεια του Crohn). Επίσης ο Λυκίσκος είναι ιδιαίτερα πλούσιος σε πικρές ουσίες (5-30%). Δύο από αυτές (humulone και lupulone) θεωρείται πως διεγείρουν την όρεξη, αντιμετωπίζοντας έτσι (ως ένα βαθμό) τη πάθηση της ανορεξίας.

Για την καταπολέμηση της πρόωρης εκσπερμάτισης

Ο Λυκίσκος είναι ένα από τα σημαντικότερα βότανα και έχει κάποιες ακόμη πολύ ενδιαφέρουσες ιδιότητες. Θεωρείται πως είναι το βότανο που αντιμετωπίζει την πρόωρη εκσπερμάτιση καθώς τα οιστρογόνα (Phytoestrogen flavonoids) που περιέχει έχουν αναφροδισιακές ιδιότητες (λανθασμένα αναφέρεται ο Λυκίσκος σε κάποια συγγράμματα ως αφροδισιακό). Ο Λυκίσκος έχει ακόμη αντιβιοτικές ιδιότητες καθώς κάποιες από τις ουσίες που περιέχει (isohumulone και humulinic acid) προάγουν την καταπολέμηση των βακτηριδίων στον ανθρώπινο οργανισμό.

O Λυκίσκος περιέχει πληθώρα ενεργών συστατικών όπως αιθέρια έλαια (πάνω από 150 αρωματικές ουσίες), ταννίνες, φλαβονοειδή (kaempferol και quercetin mono- and diglycosides, xanthohumol και chalcones), ρητίνη (που περιέχει μεταξύ άλλων και βαλεριανικό οξύ), πικρές ουσίες (acylphloro-glucides, humulones, lupulones), φυτικά χρωστικά γλυκοζίδια (αστραλαγίνη, κουερσιτρίνη, ρουτίνη) και διάφορα αμινοξέα.

Να αποφεύγεται σε περιπτώσεις κατάθλιψης. Μπορεί να προκαλέσει μείωση της λίμπιντο.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ

ΑΦΕΨΗΜΑ: Τοποθετούμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού (ρίζες, φλούδες , κοτσάνια, σπόροι) σε νερό και το αφήνουμε να βράσει σε σιγανή φωτιά. Έπειτα, στραγγίζουμε ανάλογα με το φυτό. Εκχύλισμα: Γίνεται όταν βράσουμε το υγρό που περιέχει τα φυτά τόσο πολύ ώστε να εξατμιστεί ένα μέρος του.

ΨΥΧΡΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Ρίχνουμε το φυτό μέσα σε κρύο νερό για αρκετό χρόνο, ώστε να διαλυθούν τα συστατικά του. Στραγγίζουμε το ζουμί και το χρησιμοποιούμε.

ΘΕΡΜΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Είναι ακριβώς το ίδιο με το ψυχρό με τη μοναδική διαφορά πως γίνεται σε χλιαρό νερό. Βάμμα: Παίρνουμε το φυτό και το ρίχνουμε σε οινόπνευμα, όπου παραμένει αρκετό χρόνο. Το υγρό που προκύπτει ονομάζεται βάμμα (αποκλειστικά για εξωτερική χρήση).

ΕΓΧΥΜΑ: Πρόκειται για την καταλληλότερη μέθοδο για να αντλήσουμε τις φαρμακευτικές ιδιότητες των ευαίσθητων μερών των φυτών, των λουλουδιών και των φύλλων τους. Γίνεται ρίχνοντας βραστό νερό, αφού το κατεβάσουμε από τη φωτιά. Σουρώνουμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού για 10-20 λεπτά και το χρησιμοποιούμε.

ΣΙΡΟΠΙ: Τα σιρόπια συνδυάζουν την κατευναστική επίδραση του μελιού με τις φαρμακευτικές ιδιότητες των εγχυμάτων ή αφεψημάτων, καταλήγοντας σε επιπρόσθετα οφέλη ιδίως για την αντιμετώπιση του πονόλαιμου και του κρυολογήματος. Ανακατέψτε 500ml εγχύματος ή αφεψήματος με 500γρ μέλι. Αφού κρυώσει βάλτε σε σκούρο μπουκάλι και κλείστε το με φελλό ( επειδή γίνονται ζυμώσεις στα σιρόπια και στα μπουκάλια με βιδωτό πώμα μπορεί να εκραγούν. Ο φελλός είναι σημαντικός)

Επιπλέον πληροφορίες