ΕΝΑ ΒΟΤΑΝΟ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Η Μολόχα (Malva sylvestris) είναι ένα φυτό ενδημικό στη Δυτική Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική και την Ασία. Σήμερα τη βρίσκουμε σε κάθε γωνιά του πλανήτη μας, καθώς η Μολόχα μεταφέρθηκε και "προσαρμόστηκε" στο φυσικό περιβάλλον πολλών περιοχών (από την Αμερική μέχρι τη Ανατολική Αυστραλία) και απέκτησε μάλιστα και ξεχωριστά χαρακτηριστικά. Έτσι, είναι μονοετές φυτό στη Βόρεια Αφρική, διετές στην Ευρώπη και πολυετές σε ολόκληρο τον υπόλοιπο κόσμο. Αν και συνήθως φτάνει σε ύψος το 1 μέτρο, έχει βρεθεί Μολόχα (μη καλλιεργημένη) που είχε φτάσει σε ύψος τα 3 μέτρα.
Ιστορικά γνωρίζουμε πως η Μολόχα ήταν διαδεδομένη στην αρχαία Ελλάδα και Ρώμη για τη παρασκευή σούπας ή και ως "σαλατικό". Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουμε, η Μολόχα αποτελούσε τροφή των "φτωχών", καθώς υπήρχε σε σχετική αφθονία στη φύση και η κατανάλωση της μείωνε το αίσθημα της πείνας. Αναφορές στη Μολόχα και τα οφέλη από τη κατανάλωση της, γίνονται από τον Ισίοδο και τον Οράτιο.
Ιδιότητες
Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεία, η Μολόχα χρησιμοποιείται με 2 τρόπους. Το αφέψημα Μολόχας θεωρείται αποτελεσματικό σε περιπτώσεις στομαχικών διαταραχών που συνοδεύονται από δυσκοιλιότητα. Η Μολόχα θεωρείται πως έχει ήπια καθαρτική δράση, αποτοξινώνει και καταπραΰνει το γαστρεντερικό σύστημα. Η Μολόχα χρησιμοποιείται εξωτερικά ως κατάπλασμα ή λοσιόν για την περιποίηση φλεγμονών του δέρματος, όπως είναι τα σπυριά, οι "καλόγηροι", τα εξανθήματα και οι κάλοι.
Αν και δεν έχει παρατηρηθεί καμία παρενέργεια από την κατανάλωση της μολόχας, καλό είναι να συμβουλεύεστε τον θεράποντα ιατρό σας πριν κάνετε συστηματική χρήση κάποιου βοτάνου.
ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ
ΑΦΕΨΗΜΑ: Τοποθετούμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού (ρίζες, φλούδες , κοτσάνια, σπόροι) σε νερό και το αφήνουμε να βράσει σε σιγανή φωτιά. Έπειτα, στραγγίζουμε ανάλογα με το φυτό. Εκχύλισμα: Γίνεται όταν βράσουμε το υγρό που περιέχει τα φυτά τόσο πολύ ώστε να εξατμιστεί ένα μέρος του.
ΨΥΧΡΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Ρίχνουμε το φυτό μέσα σε κρύο νερό για αρκετό χρόνο, ώστε να διαλυθούν τα συστατικά του. Στραγγίζουμε το ζουμί και το χρησιμοποιούμε.
ΘΕΡΜΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Είναι ακριβώς το ίδιο με το ψυχρό με τη μοναδική διαφορά πως γίνεται σε χλιαρό νερό. Βάμμα: Παίρνουμε το φυτό και το ρίχνουμε σε οινόπνευμα, όπου παραμένει αρκετό χρόνο. Το υγρό που προκύπτει ονομάζεται βάμμα (αποκλειστικά για εξωτερική χρήση).
ΕΓΧΥΜΑ: Πρόκειται για την καταλληλότερη μέθοδο για να αντλήσουμε τις φαρμακευτικές ιδιότητες των ευαίσθητων μερών των φυτών, των λουλουδιών και των φύλλων τους. Γίνεται ρίχνοντας βραστό νερό, αφού το κατεβάσουμε από τη φωτιά. Σουρώνουμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού για 10-20 λεπτά και το χρησιμοποιούμε.
ΣΙΡΟΠΙ: Τα σιρόπια συνδυάζουν την κατευναστική επίδραση του μελιού με τις φαρμακευτικές ιδιότητες των εγχυμάτων ή αφεψημάτων, καταλήγοντας σε επιπρόσθετα οφέλη ιδίως για την αντιμετώπιση του πονόλαιμου και του κρυολογήματος. Ανακατέψτε 500ml εγχύματος ή αφεψήματος με 500γρ μέλι. Αφού κρυώσει βάλτε σε σκούρο μπουκάλι και κλείστε το με φελλό ( επειδή γίνονται ζυμώσεις στα σιρόπια και στα μπουκάλια με βιδωτό πώμα μπορεί να εκραγούν. Ο φελλός είναι σημαντικός)
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.