ΒΟΤΑΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΣΑΚΧΑΡΟΥ.
Η ονομασία Amara προέρχεται από την ισπανική λέξη amargo που σημαίνει πικρός αποδόθηκε λόγω της ιδιαίτερα πικρής γεύσης του φυτού, που σήμερα θεωρείται ότι οφείλεται στην κουασσίνη και τη νεοκουασσίνη, ουσίες με ιδιαίτερες θεραπευτικές ιδιότητες. Η κουασσίνη έχει αναγνωρισθεί ως ασφαλές προσθετικό σε αναψυκτικά και ζυμωτά τρόφιμα, όπου χρησιμοποιείται για την πικρή γεύση που προσδίδει.
Το πικρόξυλο (Quassiae, Αγγλικά: Quassia) ανήκει στην οικογένεια των Simaroubaceae και είναι θάμνος (ή μικρό δέντρο) που φτάνει τα 3μ. ενώ τα φύλλα του είναι μακριά και φτερωτά. Το πικρόξυλο είναι ένα βότανο με εξαιρετικές ιδιότητες κατά του σακχαρώδη διαβήτη και της χοληστερίνης. Ρυθμίζει και τα δύο αποτελεσματικά και θεωρείται ο καλύτερος ρυθμιστής της γλυκόζης από όλα τα άλλα βότανα που βοηθούν στη νόσο. (Σημείωση: σε καμία περίπτωση δεν αντικαθιστά τα φάρμακα. Όλα τα βότανα, λειτουργούν πάντα συμπληρωματικά). Έτσι και το πικρόξυλο, όπως βέβαια όλα τα βότανα, συνδυάζει και άλλες ιδιότητες!
Εντυπωσιακό είναι, ότι σε πολλές περιοχές της Νότιας Αμερικής, από τον κορμό του θάμνου αυτού παρασκευάζονται «ξύλινες κούπες» για να ελευθερώνουν τα πικρά συστατικά τους στο περιεχόμενο τους και να βοηθούν στην πέψη! Το πικρόξυλο, είναι επίσης εξαιρετικός ρυθμιστής της διάρροιας και της δυσκοιλιότητας! Οι ινδιάνοι της Βραζιλίας χρησιμοποιούν τον κορμό σε σωματικές πλύσεις για την ιλαρά, και σε στοματικές πλύσεις μετά από εξαγωγή δοντιών μια και το πικρόξυλο έχει αντισηπτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Στο κόσμο, είναι περισσότερο γνωστό για την εντυπωσιακή ρύθμιση του σακχάρου και των λιπιδίων (χοληστερίνης) του αίματος. Μια ιδιότητα που φαίνεται να είναι ισχυρότερη σε σχέση με άλλα βότανα της κατηγορίας αυτής. Βοηθά επίσης και στο αδυνάτισμα και τη δυσκοιλιότητα. Επιστημονικές έρευνες δείχνουν, τη προστατευτική δράση του φυτού έναντι ορισμένων μορφών καρκίνου (λευχαιμία κλπ.) καθώς και ενάντια στην εμφάνιση ελκών του γαστρεντερικού συστήματος.
Να μην υπερβαίνετε την ενδεικνυόμενη ποσότητα. Αν παρατηρήσετε ερεθισμό του στόματος του στομάχου ή του πεπτικού σωλήνα, ή ακόμα και μναυτία ή έμετο, σταματήστε την χρήση του.
ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ
ΑΦΕΨΗΜΑ: Τοποθετούμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού (ρίζες, φλούδες , κοτσάνια, σπόροι) σε νερό και το αφήνουμε να βράσει σε σιγανή φωτιά. Έπειτα, στραγγίζουμε ανάλογα με το φυτό. Εκχύλισμα: Γίνεται όταν βράσουμε το υγρό που περιέχει τα φυτά τόσο πολύ ώστε να εξατμιστεί ένα μέρος του.
ΨΥΧΡΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Ρίχνουμε το φυτό μέσα σε κρύο νερό για αρκετό χρόνο, ώστε να διαλυθούν τα συστατικά του. Στραγγίζουμε το ζουμί και το χρησιμοποιούμε.
ΘΕΡΜΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Είναι ακριβώς το ίδιο με το ψυχρό με τη μοναδική διαφορά πως γίνεται σε χλιαρό νερό. Βάμμα: Παίρνουμε το φυτό και το ρίχνουμε σε οινόπνευμα, όπου παραμένει αρκετό χρόνο. Το υγρό που προκύπτει ονομάζεται βάμμα (αποκλειστικά για εξωτερική χρήση).
ΕΓΧΥΜΑ: Πρόκειται για την καταλληλότερη μέθοδο για να αντλήσουμε τις φαρμακευτικές ιδιότητες των ευαίσθητων μερών των φυτών, των λουλουδιών και των φύλλων τους. Γίνεται ρίχνοντας βραστό νερό, αφού το κατεβάσουμε από τη φωτιά. Σουρώνουμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού για 10-20 λεπτά και το χρησιμοποιούμε.
ΣΙΡΟΠΙ: Τα σιρόπια συνδυάζουν την κατευναστική επίδραση του μελιού με τις φαρμακευτικές ιδιότητες των εγχυμάτων ή αφεψημάτων, καταλήγοντας σε επιπρόσθετα οφέλη ιδίως για την αντιμετώπιση του πονόλαιμου και του κρυολογήματος. Ανακατέψτε 500ml εγχύματος ή αφεψήματος με 500γρ μέλι. Αφού κρυώσει βάλτε σε σκούρο μπουκάλι και κλείστε το με φελλό ( επειδή γίνονται ζυμώσεις στα σιρόπια και στα μπουκάλια με βιδωτό πώμα μπορεί να εκραγούν. Ο φελλός είναι σημαντικός)
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.