Ο ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΣΤΟ ΑΔΥΝΑΤΙΣΜΑ
Το τσάι είναι ένα σημαντικό μέρος του Βιετναμέζικου πολιτισμού. Σήμερα, στο Βιετνάμ πιστεύουν ότι το τσάι συνδέει τους ανθρώπους μεταξύ τους και εκφράζει την αληθινή φιλοξενία, οι άνθρωποι συχνά προσκαλούν τους γείτονές τους για να περάσουν λίγο ποιοτικό χρόνο, μαζί με ένα φλιτζάνι τσάι.
ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
-Το πράσινο τσάι είναι γεμάτο πολυφαινόλες και φυτοχημικά με ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες, υπεύθυνες και για την πικρή του γεύση.
- Περιέχει 6 κύριες πολυφαινόλες, γνωστές ως κατεχίνες.
- Περιέχει πολύ περισσότερες κατεχίνες σε σχέση με το μάυρο τσάι.
- H επιγαλλοκατεχίνη (γνωστή και ως EGCG) αποτελεί μια από τις κύριες και πιο ενεργές κατεχίνες του πράσινου τσαγιού.
- Τέλος, περιέχει αλκαλοειδή, δηλαδή αλκαλικές ουσίες όπως η καφεΐνη (σε μικρότερες ποσότητες σε σχέση με αυτές που συναντάμε στο μαύρο τσάι και το Oolong), οι οποίες έχουν διεργετικές ιδιότητες.
Το πράσινο τσάι είναι πλούσιο όσο κανένα άλλο σε κατεχίνες. Τι σημαίνει αυτό; Πως πίνοντάς το θα αυξήθει κατά 3-4% η ενέργεια που καταναλώνουμε καθημερινά! Φαντάσου λοιπόν τον οργανισμό σου να καίει 67 θερμίδες παραπάνω την ημέρα, χάρη στο τσάι. Επιπρόσθετα, η συστηματική κατανάλωση πράσινου τσαγιού (2-3 ποτήρια καθημερινά) συνδέεται όχι μόνο με τη μείωση του σωματικού βάρους αλλά και με την μείωση του κοιλιακού λίπους.
Σύγχρονες επιστημονικές μελέτες επιβεβαιώνουν συνεχώς τις ευεργετικές δράσεις του πράσινου τσαγιού και στην υγεία, χάρη στην ιδιότητα των κατεχινών να δημιουργούν αντιοξειδωτική ασπίδα προστασίας έναντι διαφόρων μορφών καρκίνου, καρδιαγγειακών παθήσεων, και σακχαρώδους διαβήτη.
Για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας συνδυάζεται με λουΐζα, τσουκνίδα, ιβίσκο, συμήδα και λευκό τσάι.
Φυλάσεται σε δροσερό και σκοτεινό μέρος.
Προφυλάξεις
Το πράσινο τσάι είναι πιο αποτελεσματικό όταν το πίνετε κατά τη διάρκεια της ημέρας , και όχι τη νύχτα λόγω της καφεΐνης που περιέχει.
Επιπλέον άτομα με σιδηροπενία συνίσταται να πίνουν πράσινο τσάι 3-4 ώρες πρίν ή/και μετά το φαγητό λόγω του ότι το τσάι δεν βοηθάει στην απορρόφηση του σιδήρου.
ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ
ΑΦΕΨΗΜΑ: Τοποθετούμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού (ρίζες, φλούδες , κοτσάνια, σπόροι) σε νερό και το αφήνουμε να βράσει σε σιγανή φωτιά. Έπειτα, στραγγίζουμε ανάλογα με το φυτό. Εκχύλισμα: Γίνεται όταν βράσουμε το υγρό που περιέχει τα φυτά τόσο πολύ ώστε να εξατμιστεί ένα μέρος του.
ΨΥΧΡΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Ρίχνουμε το φυτό μέσα σε κρύο νερό για αρκετό χρόνο, ώστε να διαλυθούν τα συστατικά του. Στραγγίζουμε το ζουμί και το χρησιμοποιούμε.
ΘΕΡΜΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Είναι ακριβώς το ίδιο με το ψυχρό με τη μοναδική διαφορά πως γίνεται σε χλιαρό νερό. Βάμμα: Παίρνουμε το φυτό και το ρίχνουμε σε οινόπνευμα, όπου παραμένει αρκετό χρόνο. Το υγρό που προκύπτει ονομάζεται βάμμα (αποκλειστικά για εξωτερική χρήση).
ΕΓΧΥΜΑ: Πρόκειται για την καταλληλότερη μέθοδο για να αντλήσουμε τις φαρμακευτικές ιδιότητες των ευαίσθητων μερών των φυτών, των λουλουδιών και των φύλλων τους. Γίνεται ρίχνοντας βραστό νερό, αφού το κατεβάσουμε από τη φωτιά. Σουρώνουμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού για 10-20 λεπτά και το χρησιμοποιούμε.
ΣΙΡΟΠΙ: Τα σιρόπια συνδυάζουν την κατευναστική επίδραση του μελιού με τις φαρμακευτικές ιδιότητες των εγχυμάτων ή αφεψημάτων, καταλήγοντας σε επιπρόσθετα οφέλη ιδίως για την αντιμετώπιση του πονόλαιμου και του κρυολογήματος. Ανακατέψτε 500ml εγχύματος ή αφεψήματος με 500γρ μέλι. Αφού κρυώσει βάλτε σε σκούρο μπουκάλι και κλείστε το με φελλό ( επειδή γίνονται ζυμώσεις στα σιρόπια και στα μπουκάλια με βιδωτό πώμα μπορεί να εκραγούν. Ο φελλός είναι σημαντικός)
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.