ΨΥΛΛΙΟ
Ιδιότητες
Το ψύλλιο ή αλλιώς psyllium ανήκει στις εδώδιμες φυτικές ίνες που προέρχονται από τον σπόρο του φυτού Plantago ovate. Είναι ένας υδατοδιαλυτός πολυσακχαρίτης, που ανήκει από χημικής άποψης στην ομάδα των αραβινοξυλανών. Απορροφά πολλές φορές το βάρος του σε νερό με αποτέλεσμα να δημιουργεί στο έντερο ένα «τζελ» το οποίο βελτιώνει τη κινητικότητα, αυξάνει τον όγκο των κοπράνων και προλαμβάνει και να αντιμετωπίζει τη δυσκοιλιότητα. Επιπλέον, μπορεί να μειώσει την απορρόφηση της χοληστερόλης και της γλυκόζης, βελτιώνοντας το λιπιδαιμικό και το γλυκαιμικό προφίλ. Δεν έχει οριστεί συνιστώμενη ημερήσια πρόσληψη για το ψύλλιο.
Προφυλάξεις κατά τη χρήση/αλληλεπιδράσεις:
Το ψύλλιο δεν θα πρέπει να λαμβάνεται από άτομα με αποφράξεις του γαστρεντερικού συστήματος. Οι διαβητικοί και τα άτομα με υπερχοληστερολαιμία θα πρέπει να το λαμβάνουν μόνο με ιατρική παρακολούθηση. Επίσης, μειώνει τη δράση της ασπιρίνης, των αντιπηκτικών φαρμάκων, αλλά και του ασβεστίου, του σιδήρου, του ψευδάργυρου και του μαγνησίου. Να μην λαμβάνεται αμέσως πριν τον ύπνο. Δεν υπάρχουν μελέτες σχετικά με την συμπληρωματική λήψη του κατά την εγκυμοσύνη και το θηλασμό και συνεπώς θα πρέπει να αποφεύγεται.
Η χρήση του ψύλλιου στις προτεινόμενες δοσολογίες θεωρείται γενικά ασφαλής. Είναι σημαντικό να πίνετε πολύ νερό όταν λαμβάνετε ψύλλιον. Άτομα με χρόνια δυσκοιλιότητα θα πρέπει να ζητούν την συμβουλή ειδικού. Κάποια άτομα με ευερέθιστο έντερο μπορεί να αισθανθούν χειρότερα με την λήψη ψύλλιου. Άτομα με διαβήτη που δεν ελέγχεται θα πρέπει να μιλήσουν με τον γιατρό τους πριν την λήψη ψύλλιου.
ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ
ΑΦΕΨΗΜΑ: Τοποθετούμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού (ρίζες, φλούδες , κοτσάνια, σπόροι) σε νερό και το αφήνουμε να βράσει σε σιγανή φωτιά. Έπειτα, στραγγίζουμε ανάλογα με το φυτό. Εκχύλισμα: Γίνεται όταν βράσουμε το υγρό που περιέχει τα φυτά τόσο πολύ ώστε να εξατμιστεί ένα μέρος του.
ΨΥΧΡΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Ρίχνουμε το φυτό μέσα σε κρύο νερό για αρκετό χρόνο, ώστε να διαλυθούν τα συστατικά του. Στραγγίζουμε το ζουμί και το χρησιμοποιούμε.
ΘΕΡΜΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Είναι ακριβώς το ίδιο με το ψυχρό με τη μοναδική διαφορά πως γίνεται σε χλιαρό νερό. Βάμμα: Παίρνουμε το φυτό και το ρίχνουμε σε οινόπνευμα, όπου παραμένει αρκετό χρόνο. Το υγρό που προκύπτει ονομάζεται βάμμα (αποκλειστικά για εξωτερική χρήση).
ΕΓΧΥΜΑ: Πρόκειται για την καταλληλότερη μέθοδο για να αντλήσουμε τις φαρμακευτικές ιδιότητες των ευαίσθητων μερών των φυτών, των λουλουδιών και των φύλλων τους. Γίνεται ρίχνοντας βραστό νερό, αφού το κατεβάσουμε από τη φωτιά. Σουρώνουμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού για 10-20 λεπτά και το χρησιμοποιούμε.
ΣΙΡΟΠΙ: Τα σιρόπια συνδυάζουν την κατευναστική επίδραση του μελιού με τις φαρμακευτικές ιδιότητες των εγχυμάτων ή αφεψημάτων, καταλήγοντας σε επιπρόσθετα οφέλη ιδίως για την αντιμετώπιση του πονόλαιμου και του κρυολογήματος. Ανακατέψτε 500ml εγχύματος ή αφεψήματος με 500γρ μέλι. Αφού κρυώσει βάλτε σε σκούρο μπουκάλι και κλείστε το με φελλό ( επειδή γίνονται ζυμώσεις στα σιρόπια και στα μπουκάλια με βιδωτό πώμα μπορεί να εκραγούν. Ο φελλός είναι σημαντικός)
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.