ΣΗΜΥΔΑ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Δρα ως διουρητικό, αντισηπτικό και τονωτικό. Τα φύλλα της σημύδας είναι αποτελεσματικό ίαμα για την κυστίτιδα και άλλες φλεγμονές και λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. Οι ανθοφόροι οφθαλμοί του φυτού έχουν τις ίδιες ιδιότητες με εκείνες των φύλλων. Αποβάλλουν τα πλεονάζοντα υγρά από το σώμα. Ίσως, λόγω της καθαριστικής και διουρητικής της δράσης, το φυτό αυτό έχει χρησιμοποιηθεί για την ουρική αρθρίτιδα, τους ρευματισμούς και τους ήπιους αρθριτικούς πόνους. Επειδή τα φύλλα είναι πλούσια σε κάλιο, η χρήση τους ως διουρητικά δεν προκαλεί έλλειψη καλίου όπως συμβαίνει με τα διουρητικά φάρμακα.
Ο φλοιός του φυτού εκτός από διουρητικός ενεργοποιεί την πέψη και είναι αντιπυρετικός. Η σημύδα είναι εξαιρετικά αποτελεσματική στις δερματικές παθήσεις, κυρίως στις πανάδες και τις λειχήνες. Η χρήση εσωτερικά βοηθά και στο πρόβλημα της ψωρίασης.
Ο φλοιός καταπραΰνει το μυϊκό πόνο αν χρησιμοποιηθεί εξωτερικά, βάζοντας την εσωτερική υγρή πλευρά του φρέσκου φλοιού πάνω στο δέρμα. Εξωτερικά, επίσης, είναι ωφέλιμο σε προβλήματα εκζέματος και ψωρίασης. Ο χυμός της σημύδας είναι ένα διαυγές και ελαφρώς αφρώδες υγρό που έχει επίσης και αποτοξινωτικές ιδιότητες. Χρησιμοποιείται επίσης και κατά της αρθρίτιδας.
Η σημύδα μπορεί να συνδυαστεί με αρκτοστάφυλο για ουρικές λοιμώξεις, ενώ για τον ρευματικό πόνο συνδυάζεται καλά με τη μαύρη ιτιά. Στην ποδάγρα είναι εξαιρετικά ωφέλιμο βότανο, καθώς συμβάλλει στη μείωση του ουρικού οξέως στον οργανισμό, του παράγοντα που δημιουργεί την πάθηση αυτή. Αν λοιπόν υποφέρετε από ποδάγρα, μπορείτε να πίνετε προληπτικά τσάι από φύλλα σημύδας, σε καθημερινή βάση.
Υπό μορφή αλοιφής χρησιμοποιείται εξωτερικά σε περιπτώσεις ψωρίασης και εκζέματος.
Δεν έχουν αναφερθεί παρενέργειες από την χρήση του βοτάνου. Τηρούμε απλά τη συνιστώμενη δοσολογία.
ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ
ΑΦΕΨΗΜΑ: Τοποθετούμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού (ρίζες, φλούδες , κοτσάνια, σπόροι) σε νερό και το αφήνουμε να βράσει σε σιγανή φωτιά. Έπειτα, στραγγίζουμε ανάλογα με το φυτό. Εκχύλισμα: Γίνεται όταν βράσουμε το υγρό που περιέχει τα φυτά τόσο πολύ ώστε να εξατμιστεί ένα μέρος του.
ΨΥΧΡΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Ρίχνουμε το φυτό μέσα σε κρύο νερό για αρκετό χρόνο, ώστε να διαλυθούν τα συστατικά του. Στραγγίζουμε το ζουμί και το χρησιμοποιούμε.
ΘΕΡΜΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Είναι ακριβώς το ίδιο με το ψυχρό με τη μοναδική διαφορά πως γίνεται σε χλιαρό νερό. Βάμμα: Παίρνουμε το φυτό και το ρίχνουμε σε οινόπνευμα, όπου παραμένει αρκετό χρόνο. Το υγρό που προκύπτει ονομάζεται βάμμα (αποκλειστικά για εξωτερική χρήση).
ΕΓΧΥΜΑ: Πρόκειται για την καταλληλότερη μέθοδο για να αντλήσουμε τις φαρμακευτικές ιδιότητες των ευαίσθητων μερών των φυτών, των λουλουδιών και των φύλλων τους. Γίνεται ρίχνοντας βραστό νερό, αφού το κατεβάσουμε από τη φωτιά. Σουρώνουμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού για 10-20 λεπτά και το χρησιμοποιούμε.
ΣΙΡΟΠΙ: Τα σιρόπια συνδυάζουν την κατευναστική επίδραση του μελιού με τις φαρμακευτικές ιδιότητες των εγχυμάτων ή αφεψημάτων, καταλήγοντας σε επιπρόσθετα οφέλη ιδίως για την αντιμετώπιση του πονόλαιμου και του κρυολογήματος. Ανακατέψτε 500ml εγχύματος ή αφεψήματος με 500γρ μέλι. Αφού κρυώσει βάλτε σε σκούρο μπουκάλι και κλείστε το με φελλό ( επειδή γίνονται ζυμώσεις στα σιρόπια και στα μπουκάλια με βιδωτό πώμα μπορεί να εκραγούν. Ο φελλός είναι σημαντικός)
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.