Σκορπίδι

Name: Σκορπίδι
SKU: HERB021
Availability: InStock

3,93 € – 64,46 € με Φ.Π.Α.

Σκορπίδι. Κατάλληλο για διουρητικό, πέτρες στα νεφρά, βήχας, σπλήνα, στηθικές παθήσεις. Το σκορπίδι προτιμά τους τοίχους που βλέπουν βόρεια. Είναι μία φτέρη που αντέχει στα θερμότερα κλίματα και η σκιά και το απάγκιο δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να αναπτυχθεί. Για να αντιμετωπίσει τον ήλιο το φυτό στρέφει απέναντί του την κάτω επιφάνεια του φύλλου που αντανακλά το φως ενώ το μήκος του δεν αναπτύσσεται πολύ διατηρώντας μικρή επιφάνεια. Στα μέρη που δεν το βλέπει ο ήλιος το μήκος του είναι 2 και 3 φορές μεγαλύτερο σε σχέση με τα μέρη που έχουν μεγάλη ηλιοφάνεια.

Κατάλληλο:
Για πέτρες στα νεφρά.
Για την αντιμετώπιση της βλεννόρροιας.

Δοσολογία: 1-2κ.γ.
Θερμοκρασία νερού: 100°C
Χρόνος αναμονής: 5-7′

ΕΠΙΛΟΓΗ ΣΥΣΚΕΥΑΣΙΑΣ

Εκκαθάριση

Add to compare

Add to wishlist

Περιγραφή

ΣΚΟΡΠΙΔΙ

Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι CETERACH officinarum D.C. (Κατέραχον το φαρμακευτικό). Συνώνυμο του είναι το Asplenium ceterah (L).
Ανήκει στην οικογένεια των Πολυποδιϊδών. Το Ceterach (το οποίο περιλαμβάνει μία ομάδα με 10 περίπου υποείδη) είναι είδος του γένους Asplenium το οποίο περιλαμβάνει συνολικά περίπου 720 είδη (Kramer και Viane 1990). Τα υποείδη Ceterach αν και χαρακτηρίζονται από μια ποικίλη μορφολογία, έχουν ανατομική και κυτταρολογική ομοιογένεια.
Φύονται σε Ευρώπη (στην κεντρική Ευρώπη είναι προστατευόμενο φυτό), Μακρονησία, σε όλη τη νοτιοδυτική Ασία, στα Ιμαλάια και στα ξηρότερα μέρη του Βορρά, της Ανατολής, και της Νότιας Αφρικής.

Στη χώρα μας το συναντούμε με τις κοινές ονομασίες σκορπίδι, ασπλήνιο, σκορπιδόχορτο, σκροπίδι, σκροπιδόχορτο, σκορπιδάτσι, σκοπηροτήρι, χρυσόχορτο, αγριοσπάρτι.
Το Άσπληνον το επιτοίχιον (Asplenium muraria) κοινώς σκορπίδι, το Άσπληνον το τριχομανές (Asplenium trichomanes) κοινώς πολυτρίχι, το Άσπληνον το αδίαντον (Asplenium adianthum) κοινώς σκροπιδόχορτο, σκοπηροτήρι, σκροπίδι, ή μαύρο πολυτρίχι, έχουν τις ίδιες ιδιότητες με το Κατέραχον το φαμακευτικό. Το μαύρο πολυτρίχι είναι ανθοκομικό φυτό και καλλιεργείται μέσα σε γλάστρες και σε τοποθεσίες του κήπου για το φύλλωμά του.
Το σκορπίδι είναι φυτό αρκετά διαδεδομένο στις ρωγμές των βράχων και στις σχισμές παλαιών τοίχων. Ευδοκιμεί σε πετρώδεις ή βραχώδεις τοποθεσίες από τα χαμηλά μέχρι τα υποαλπικά υψόμετρα.

Είναι πολύχρονο, ποώδες, πολυετές, υδροχαρές που σχηματίζει μικρές τούφες. Τα φύλλα είναι σαν ελάσματα μακρουλά, στενά, βαθυπράσινα στο πάνω μέρος και το μήκος τους συνήθως κυμαίνεται από 5 έως 15 εκατοστά με πτεροειδείς λοβούς (χωρίζονται σε 9-12 ημικυκλικά μέρη), που φέρουν στην κάτω επιφάνεια ένα πυκνό πίλημα (συμπύκνωμα) από λέπια, ανοικτού καστανού χρώματος. Η ρίζα είναι ρηχή και φτάνει σε βάθος το πολύ 30 εκατοστά.

Οι σπόροι του φυτού είναι σχεδόν αόρατοι. Βρίσκονται στα φύλλα μέσα σε μικροσκοπικούς ελαστικούς σάκους, στρογγυλού σχήματος οι οποίοι κάποια στιγμή σκάνε σκορπίζοντας τους σπόρους ολόγυρα και το φυτό πολλαπλασιάζεται.

Το σκορπίδι προτιμά τους τοίχους που βλέπουν βόρεια. Είναι μία φτέρη που αντέχει στα θερμότερα κλίματα και η σκιά και το απάγκιο δεν είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να αναπτυχθεί. Για να αντιμετωπίσει τον ήλιο το φυτό στρέφει απέναντί του την κάτω επιφάνεια του φύλλου που αντανακλά το φως ενώ το μήκος του δεν αναπτύσσεται πολύ διατηρώντας μικρή επιφάνεια. Στα μέρη που δεν το βλέπει ο ήλιος το μήκος του είναι 2 και 3 φορές μεγαλύτερο σε σχέση με τα μέρη που έχουν μεγάλη ηλιοφάνεια.

ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ

ΑΦΕΨΗΜΑ: Τοποθετούμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού (ρίζες, φλούδες , κοτσάνια, σπόροι) σε νερό και το αφήνουμε να βράσει σε σιγανή φωτιά. Έπειτα, στραγγίζουμε ανάλογα με το φυτό. Εκχύλισμα: Γίνεται όταν βράσουμε το υγρό που περιέχει τα φυτά τόσο πολύ ώστε να εξατμιστεί ένα μέρος του.
ΨΥΧΡΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Ρίχνουμε το φυτό μέσα σε κρύο νερό για αρκετό χρόνο, ώστε να διαλυθούν τα συστατικά του. Στραγγίζουμε το ζουμί και το χρησιμοποιούμε.
ΘΕΡΜΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Είναι ακριβώς το ίδιο με το ψυχρό με τη μοναδική διαφορά πως γίνεται σε χλιαρό νερό. Βάμμα: Παίρνουμε το φυτό και το ρίχνουμε σε οινόπνευμα, όπου παραμένει αρκετό χρόνο. Το υγρό που προκύπτει ονομάζεται βάμμα (αποκλειστικά για εξωτερική χρήση).
ΕΓΧΥΜΑ: Πρόκειται για την καταλληλότερη μέθοδο για να αντλήσουμε τις φαρμακευτικές ιδιότητες των ευαίσθητων μερών των φυτών, των λουλουδιών και των φύλλων τους. Γίνεται ρίχνοντας βραστό νερό, αφού το κατεβάσουμε από τη φωτιά. Σουρώνουμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού για 10-20 λεπτά και το χρησιμοποιούμε.
ΣΙΡΟΠΙ: Τα σιρόπια συνδυάζουν την κατευναστική επίδραση του μελιού με τις φαρμακευτικές ιδιότητες των εγχυμάτων ή αφεψημάτων, καταλήγοντας σε επιπρόσθετα οφέλη ιδίως για την αντιμετώπιση του πονόλαιμου και του κρυολογήματος. Ανακατέψτε 500ml εγχύματος ή αφεψήματος με 500γρ μέλι. Αφού κρυώσει βάλτε σε σκούρο μπουκάλι και κλείστε το με φελλό ( επειδή γίνονται ζυμώσεις στα σιρόπια και στα μπουκάλια με βιδωτό πώμα μπορεί να εκραγούν. Ο φελλός είναι σημαντικός)