ΙΣΤΟΡΙΑ
Το φυτό
Ο άρκευθος γνωστός και ως ιουνίπερος, κέδρος, βένια, αγριοκυπαρίσσι, είναι γένος φυτών με 60 είδη.Έχει χαρακτηριστική αρωματική μυρωδιά και χρησιμοποιείται σαν καρύκευμα και για τον αρωματισμό οινοπνευματωδών ποτών και άλλων τύπων ηδύποτων.
Ιδιότητες
Από το παρελθόν το φυτό είναι γνωστό ότι φέρνει μακροζωία αφού το αφέψημα του προσφέρει ζωτικότητα στον οργανισμό μας. Η άρκευθος είναι γνωστή για την θετική δράση της στην όρεξη αλλά και στην πέψη, στους κολικούς και στις λειτουργίες του στομάχου, επίσης είναι πολύ καλό διουρητικό με αντισηπτική δράση στην περιοχή του ουροποιητικού, προσοχή όμως σε περιπτώσεις που συνυπάρχουν παθήσεις των νεφρών, δεν συνιστάται η χρήση της.
Ένα ακόμη χαρακτηριστικό της, είναι ότι λειτουργεί και ως εμμηναγωγό και αυξάνει την αιμορραγία στην περίοδο, για αυτό όμως πρέπει να αποφεύγεται η χρήση της κατά την εγκυμοσύνη και όταν υπάρχει αρκετή απώλεια αίματος κατά την έμμηνη ρύση. Χρήσιμη είναι και η εξωτερική επάλειψη στην αντιμετώπιση διαφόρων μορφών αρθρίτιδας και ρευματικών πόνων, αλλά και η επάλειψη με αραιωμένο αιθέριο έλαιο αρκεύθου βοηθάει στην αποβολή των άχρηστων ουσιών από τους ιστούς, λόγω της ελαφράς θερμαντικής του δράσης. Τέλος εκτός το ότι βοηθάει σε όλες τις λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού, χρησιμοποιείται στην ποτοποιία για την παραγωγή και τον αρωματισμό λικέρ και άλλων οινοπνευματωδών ποτών.
Χαρακτηριστικό για τα πολύτιμα συστατικά του είναι το αιθέριο έλαιο που περιέχει η άρκευθος, με πάνω από 60 δραστικές ουσίες, όπως μυρκένιο, σαβινένιο, απινένιο, β-πινένιο, κινεόλη, βιταμίνη C, τανίνες, σάκχαρα, διτερπένια και ρητίνη.
Χρησιμοποιούνται επίσης στη μαγειρική για αρωματισμό διαφόρων σαλτσών και στη φαρμακευτική ως διουρητικό. Χρησιμοποιούμενα μέρη του φυτού είναι οι αποξηραμένοι καρποί, ο φλοιός, μερικές φορές και το ξυλώδες μέρος και οι βλαστοί με τα φύλλα. Οι καρποί περιέχουν αιθέρια έλαια τα οποία δρουν ως διουρητικά. Διεγείρουν την έκκριση των γαστρικών υγρών.
Οι καρποί είναι πιο δραστικοί από τα άλλα μέρη του φυτού. Χρησιμοποιείται σε νεφρικές παθήσεις ως διουρητικό και σε παθήσεις της ουροδόχου κύστης. Επίσης ενδείκνυται στη θεραπεία ρευματισμών, αυξάνει την όρεξη και δρα ως καθαρτικό.
Σημείωση: Η ως άνω παρουσίαση του φυτού, σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί συνταγή. Η συμβουλή ειδικού κρίνεται απαραίτητη πριν από την χρήση του φυτού.
ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ
ΑΦΕΨΗΜΑ: Τοποθετούμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού (ρίζες, φλούδες , κοτσάνια, σπόροι) σε νερό και το αφήνουμε να βράσει σε σιγανή φωτιά. Έπειτα, στραγγίζουμε ανάλογα με το φυτό. Εκχύλισμα: Γίνεται όταν βράσουμε το υγρό που περιέχει τα φυτά τόσο πολύ ώστε να εξατμιστεί ένα μέρος του.
ΨΥΧΡΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Ρίχνουμε το φυτό μέσα σε κρύο νερό για αρκετό χρόνο, ώστε να διαλυθούν τα συστατικά του. Στραγγίζουμε το ζουμί και το χρησιμοποιούμε.
ΘΕΡΜΟ ΕΜΒΡΕΓΜΑ: Είναι ακριβώς το ίδιο με το ψυχρό με τη μοναδική διαφορά πως γίνεται σε χλιαρό νερό. Βάμμα: Παίρνουμε το φυτό και το ρίχνουμε σε οινόπνευμα, όπου παραμένει αρκετό χρόνο. Το υγρό που προκύπτει ονομάζεται βάμμα (αποκλειστικά για εξωτερική χρήση).
ΕΓΧΥΜΑ: Πρόκειται για την καταλληλότερη μέθοδο για να αντλήσουμε τις φαρμακευτικές ιδιότητες των ευαίσθητων μερών των φυτών, των λουλουδιών και των φύλλων τους. Γίνεται ρίχνοντας βραστό νερό, αφού το κατεβάσουμε από τη φωτιά. Σουρώνουμε το θεραπευτικό μέρος του φυτού για 10-20 λεπτά και το χρησιμοποιούμε.
ΣΙΡΟΠΙ: Τα σιρόπια συνδυάζουν την κατευναστική επίδραση του μελιού με τις φαρμακευτικές ιδιότητες των εγχυμάτων ή αφεψημάτων, καταλήγοντας σε επιπρόσθετα οφέλη ιδίως για την αντιμετώπιση του πονόλαιμου και του κρυολογήματος. Ανακατέψτε 500ml εγχύματος ή αφεψήματος με 500γρ μέλι. Αφού κρυώσει βάλτε σε σκούρο μπουκάλι και κλείστε το με φελλό ( επειδή γίνονται ζυμώσεις στα σιρόπια και στα μπουκάλια με βιδωτό πώμα μπορεί να εκραγούν. Ο φελλός είναι σημαντικός)
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.